Uit eten bij luxe restaurants: “Mijn man Pieter-Paul en ik houden er erg van om buiten de deur te eten. Vaak kiezen we een restaurant uit de Michelin-gids, zo weet je zeker dat het goed zit,” vertelt Rozemarijn. “Onze meiden van 3 en 5 blijven dan thuis met de oppas. Zij hebben totaal geen zin in een uitgebreid zevengangenmenu met bijpassende wijn, dus genieten wij daar samen van. Het is ook fijn om even tijd voor onszelf te hebben. Terwijl de kinderen en de oppas genieten van een pizza, smullen wij van een sterrenmenu. Iedereen tevreden.”
Leuke complimenten
Hoewel de kinderen het vaak leuk vinden om een avond met de oppas door te brengen, vragen ze steeds vaker of ze mee kunnen naar het restaurant. “Jonge kinderen in een sterrenzaak, dat zien wij nog niet zitten, maar we nemen ze wel regelmatig mee voor een lunch. Pieter-Paul en ik bestellen dan elk twee gerechtjes, en de meiden eten gezellig mee. Ze gedragen zich meestal keurig. Laatst kregen we zelfs complimenten van andere gasten omdat de kinderen zo netjes aan tafel zaten.”
Fristi en kleurboeken
Het gaat echter niet altijd vlekkeloos. “Onze oudste werd laatst erg chagrijnig zodra we het eetcafé binnen gingen. Niets was goed genoeg en ze riep dat ze ‘dit een stom restaurant vond’. Pieter-Paul en ik wilden het liefst door de grond zakken, maar het meisje dat ons bediende, loste het handig op met een Fristi en een kleurplaat. Hierdoor werd ze rustig en konden wij van ons eten genieten. Uiteindelijk heeft bijna niemand echt last van haar gehad.”
Onvriendelijke blikken
Laatst ging het weer mis, dit keer in een klein bistro. “Met speelgoed en iPads kwamen we binnen. Bij het neerzetten van de kinderen zagen we meteen onvriendelijke blikken van andere gasten. ‘Waarom kijkt die mevrouw zo boos?’, vroeg onze oudste te hard, terwijl een dame ons afkeurend aankeek. Ik negeerde haar vraag en knikte vriendelijk naar de dame, die daarop haar hoofd wegdraaide en begon te fluisteren met haar tafelgenoot. Wat een zure blik, dacht ik nog.”
Blijf lezen op de volgende pagina
